Bajnë kuvend mali me malin

A e njohët ju Kadri Manin
E ka njoh çdo lis e kodër
Prej se ishte Kadriu i vogël
Kokën lart e shpatullgjani
Ati i thonin:Kadri Mani
Që çdo ditë rrugëtoj në mes nesh
për të iu kthye folesë n'Makresh
Nga Gollaku e Artana
Qasi djali nuk ban nana
Që rrugëtoj në vapë e ngricë
Me i ndjekë mësimet në Përlepnicë
Në Gjilan e në Prishtinë
Me nxanë djali diturinë
Ato ishin vitet dyzet
me furtuna e me rrebesh
na zotonte regjim i keq
mos me i lanë shqiptart me ecë
Mos me u nxe dielli te dera
me i mbajtë n'terr nën xhemba e tela
Nuk e dinte shkja dushmani
se nuk mbyllej Kadri Mani
si kish njoftë shkjau Kadri Manat
për atdhe i thyajn prangat
Kadri Mani mendjehollë
zemra i rrihte veç për Kosovë
nisi punën me ditar n'dorë
n'shkollë t'Gollakut në Keqekollë
se penguan vapë as ngricë
për inatë të kësaj hordhisë
me i dhanë dije rinisë
me zell punën e kish nisë
Ky veprim i bac Kadrisë
n'palcë ja futi frikën sllavisë
Për ta ndal hapin e tij
ja vuan prangat e shtinë n'qeli
Pesë herë burgje, n'proces t'montuem
nuk e ligen, veq e forcuen
Neper burgje 17 vjet
doli rreze e vigjilent
Një njeri siq ish ai
se përulte, burg as stuhi
Kadri Mani dritë si pisha
hapi shkolla, nxor revista
shkrou libra për komb e besën
Për të madhen Nënë Terezën
Ruajti e ndriti gjuhen shqipe
nxor revisten"Shqipëri Etnike"
Njeri i madh me misione t'mëdha
Sot me ne nuk jeton ma
Ka lënë nam, e ka lënë vepra
që s'harrohet sa të jenë jeta
Nuk harrohet vepra e tij
hyn në libra e poezi
hyn në këngë me qyfteli
Ngado shqip ku jehon zani
Do t'kujtohet Kadri Mani