Poetë shqiptarë me helm në gjuhë e në gjak
Që i gërryen brenga të bëjnë ura pa udhë
Malësorë grykëngjeshur e ndonjë fusharak
Rrëzakë pa vendlindje që s`dinë për censurë

Atdheu nis t`u tëhollohet te zorra e trashë
Pasi ta kenë bartur gjithë jetën me mashë

Më në fund e kuptuan që muri duhet kaluar
Se jeta i ka majat e veta që puqen me retë
Se e ka altarin ku ua mban kandilët të shuar
Një fund kënge me rrëfanën që lidh rrufetë