Ne rrugen e vjeter, Ku e lash femirin
Me solli mua fati aty perseri
Tuj ec ngadal, në rrug u ndalova
Pash nje Nëne, Të mbushur me rrulla

Mirdita moj loke, si je tuj shkue
Apo mundesh loke, Jeten me e cue
Me ka shiku n'sy me frign e saj
Mir po ti bir, nga je tuj ardh

Erdha nga mergimi,
mori loke nanë
Me krahët e me shpresës
fluturova mram
Zemra e vuajtur me mall plot te shkret
Dhimbja në shpirt eshte shum e fort në jet

Atëherë kur shpirti digjet more bir
Dhe strehim diku qe kërkon ti
Për çudi jeta prishet krejt
Malli I ksaj toke eshte i vertet