>
LETERSISHQIP

Imazhe Pranvere

Udhëtoj nëpër Zvicër me sy në hapsirë.
…Brigjet me breza dëbore
si zebra bardhë e zi ulur në maja,
vështrojnë hyrjen e pranverës në lëndina,

Mbi mjergullën e hollë brënda pyjeve
rezet lëshojnë tinguj pianoje.
Qilimë luleverdhash në çaire,
sikur t’u kishe hedhur sipër shtresa ari.

Kurorat e pemëve
lëkunden nga era e hollë
duke ua bërë zogjve me dorë.
Ata vinë nga larg
me ngjyra Van Gogu në pupla.

Për të gjetur drejtimin te foleja,
fluturojnë mbi reze dielli,
Harku i Vilhelm Telit buzë një reje
u ruan fluturimin.

Fëmijët rendin drejt shkollës
me zërin e zogjve në çanta.
Koshere bletësh tërë ngjyra,
hapur në çaire si dekore operetash.
Bletët, aktoret e vogla të tyre,
hyjnë e dalin pas perdes së petaleve.

Pikat e vesës me xixëllime ylberi
hollohen nga dielli
e mbushin ajrin qëndizma.

Burimet vazhdojnë gëzueshëm drejt liqeneve,
si të shkonin të sigurt
në Bankat e Zvicrës.
Rrëkeza të vrullëshme uji
sa dalin buzë xhadesë,
kujtojnë ‘policinë financiare’,
e hyjnë prapë në shtrat.

Fluturat ulen e ngrihen rrotull luleve
pa ditur ku të qëndrojnë më parë!
Teleferikët nga bregu në majë ecin
duke imituar përtueshëm
avionët.

Katunde të bardha rëzë malesh,
ditën bisedojnë me tokën,
natën – me qiellin.
Pylli pranë – një ‘Parlament pluralist’
me ngjyrat e të gjitha pemëve.

Sipër reve të bardha në lëvizje,
qielli ngjan më i pafund.

Në mbrëmje
dielli bëhet më i bukur,
që njerzit ta kujtojnë kur t’u ikij.
Dritat e veturave – varg pas shoshoqes,
u vënë gjerdanë floriri lëndinave.

Bukurezat e vogla ndizen e shuhen
si semaforë të vegjël nëpër ajër
(u ndjek ndizeshuarjen,
dhe hyj në mallin fëminor të vëndlindjes).

Këmborë delesh si me tinguj modernë
në thellësi blerimesh
më recitojnë jehonën e Naimit.
Lopët ulur, meditojnë me yjet mbi brirë.

Hëna e plotë si shtatzanë e bukur,
rënduar nga metaforat e mijra poetëve.
Një yll pranë saj
i bie Flautit Magjik të Mozartit.

Alpet veshur muzg,
dalin nga ‘gjeografia’
e me pëlqim të ‘historisë’ hyjnë në legjendë.
…Vazhdoj udhën me sy te retë në lëvizje…
Nëpër ajrin e hollë të muzgut,
te çdo yll lexoj shpirtëra.