nga vendlindja u largove
morre rruget e gjata
kurr nuk u gezove
as nga dita as nga nata
si skllav ty te trajtuan
kudo qe ti jetove
qdo te drejt ty ta mohuan
por prap ti rezistove
emigrant emrin e pate
ne toke te huaj ku ishe
rehati nuk shijove as ne gjum nate
se mendjen ne vendlindje e kishe
ne atdhe me mall te prisnin
Nena jote dhe babai
me sy donin tet shihnin
motra e vogel dhe vellai
ne atdhe te prisnin shoket
dhe shoqet qe pate lene
atje te priste vajza
qe fjalen i kishe dhene
nga drejtimi qe kishe ikur
te gjithe syt shpesh i drejtonin
me mendimin qe mjaft te kishin pritur
dhe se shpejti do te shikonon