Mjegullat nëpër sy, sytë më janë verbuar, me duket se jame ne qiell,
e preki gjithësinë, sa shpraztirë, era e ftohtë, yjet pa dritë,
edhe ato të vetmuara, askund askush, shpraztirë e pafund,
i shqetësuar jamë nuk di katë shkojë.
Cila rrugë më shpie në drejtim të duhur, jam në udhëkryq
pa emër,
i humbur e i hutuar qëndrojë në gjithësi,
i mjeri i humburi unë në kozmosin e pafundë.
Dua të zgjohem në jetën që isha, dua të bërtasë LIBERTAS,
dua të jemë ai që isha,
dua të dalë nga ky labirint, dua të gjejë rugën e humbur.
Endem anë e mbanë kozmosit të pafundë kërkojë atë…
Kërkojë kohën e humbur, kërkojë jetën kur isha fëmijë,
kërkojë ditën kur u dashurova për herë të parë,
kërkojë atë që e kam humbur e që nuk vjen dot!
e dashura kohë të lutem kthehu vetëm pakë