Për Robert Shvarc

Më mori malli
Miku im
Për qoshkun tënd në kafene,
Cigaren e varur në buzë
Dhe kapelen tënde
Alla Bogart .
Më mori malli
Për zemërimet e tua të befta
Si shirat e verës
Vështrimin e mençur
Dhe veset e tua prej njeriu.
Më mori malli për bisedat tona kapriçoze
Lodhur nga gjërat që s’ua thoshim dot emrin.
Konturi yt i vogël
Më fshihet pas morisë së librave
Si kaproll i hazdisur
Në pyllin e fjalëve të shqipes tënde.
Nganjëherë kur hyj në kafe
Më duket sikur do të shoh ty tek vendi i zakonshëm,
Por ti je larg tashmë
Në trafikun e madh të kozmosit
U tregon udhën kometave
Ashtu me pengjet e tua
Të përjetëshme.