Nuk mërzitem
për asgjatë mbi krye
m’gërryen thellë krymi i tanësisë
pse s’asht e thjeshtë
me i jetue malet,
e me i vdekë hijet
duhet sosë çdo pikë dritë.

Mkati ma i dënueshëm
asht mos me njoftë zemrën
at’ zemrën që shkallëve
për n’anën e ftoftë të dheut
ulet përditë,
e që anës tjetër të qiellës
përditë i njitet.