Në orët e vona të verës
Koha e lumturisë më përqafon
Përfshirë dy shpirtëra të lumtura
Janë bërë një.

Në oqeanin e gjelbërtë të livadhit
Tulipanët shumëngjyrësh
Ngjyrë bari argjenti zjarrtë
Bukuri e rrallë.

Shtrirë në këtë parajsë mistike
Ndihem sin ë botë e mrekullirave
Ku shqetësimi dhe brenga
Nuk ekzistojn.

Vallëzimi i tërë kësaj josh
Pastaj në qetësi sfidon
Në qiellin e hapur të madhështisë
Kur trupi dhe fryma janë një
Zhytem në pafundësinë e ndjenjave.