>
LETERSISHQIP
Erjola Kola

Dua Të Shkruaj

Më lini të shkruaj sot.
Mendimet kërkojnë të marrin jetë dhe rrahjet zemrës të flasin fjalë.
Dua të shkruaj.
Për botën time dhe përsonazhet e saj.
Dua të shkruaj.
Për ëndrrat dhe protagonistët e tyre.
Dua të shkruaj.
Të tregoj botën tuaj me sytë e mi.
Dua të shkruaj.
Ndjenjave të hështura fjalët tu vesh.
Dua të shkruaj.
Të tregoj këtë heshtje fjalëmadhe që turp ka, t'i tregoj syrin botës.
Dua të shkruaj.
Për fjalët që thuhen dhe nuk thuhen.
Dua të shkruaj.
Për qetësinë.
Dua të shkruaj.
Për zhurmën.
Dua të shkruaj.
Për ditët që më aromën e trupit tënd i vesh.
Dua të shkruaj.
Për netët ku hëna na fryn ndër sy, duke i dhenë hov ndjenjave tona.
Dua të shkruaj për ty.
Dashuri e ditës se Karnavaleve, që më puthjen tënde, më zhveshe nga lëvozhgat e frikës ku isha
fshehur.
Dua të shkruaj për ne.
Dy yje të humbur, në qiellin e largët...aq afër dhe aq larg.
Dua të shkruaj.
Për diellin që rrugicën tonë ndricoi.
Dua të shkruaj për ne.
Që vargjeve të zemrave prehje kemi gjetur.
Dua të shkruaj për dashurinë.
Forca që dorën tonë drejton dhe zemra më frikë mos të ketë...që vargjet e dashurisë t'i shkruajë.
Dua të shkruaj për sot.
Ditën kur nuk jemi bashkë.
Dua të shkruaj për nesër.
Ditën kur do jemi bashkë.
Dua të shkruaj për ne, yjet e mëngjesit,
që ndizemi nga shkendijë e shikimeve tona.
Dua të mos rresht së shkruari,
për agimin e vestë që më lahet buzëve si puthja jote.
Dua të shkruaj për ëndrrën,
më flatrat e brishta, me forcën e dashurisë në krahët e Realitetit do përjetësohet.
Dua të shkruaj.
Për cdo fjalë, cdo varg, cdo këngë, cdo melodi...që më fal.
Dua të shkruaj për ju
o pikla të shiut t'vjeshtës që fytyrën ma puthni.
Dua të shkruaj,
për ftohtësinë e dimrit, që zëri yt e ngrohu.
Dua të shkruaj,
për lulet e pranvërës, që botës i dhanë ngjyra, dhe ne na falën buzëqeshje.
Dua të shkruaj.
Për buzëqeshjen tënde që syve të mi shkelqimin iu dhuron...dhe të mos resht së shkruari duke
buzëqeshur për ty...diell...