Kur putha për herë të parë
Ndjeva gjithësinë
Mu duk sikur e pashë botën
Shpirti im gjeti qetësinë
Bora u shkri nga puthjet e mia
Unë mbeta shtangur nga dashuria
Kur putha për herë të dytë
Shijova jetën me ngjyra
Pashë sytë e lumturisë
Fjeta në prehërin e dashurisë
Me akullin e ngrirë
Shikoja vetën në pasqyrë
Me borën e bardhë ndihesha mirë
Kur putha për herë të tretë
Shpirti im lundronte nëpër jetë
Nga dashuria fillova ta puth jetën
Në qetësinë e shpirtit ndjeva të vërtetën
Bora ishte e ftoftë unë shumë e ngroht
Sa shumë e deshtëm njëra-tjetrën kur u puthëm fort