Ne driten e Hanes shushurisnin xhethet
njé puhij e leht frunte nga veriu
yjet me percillnin nen hijen e drunjeve te xhaté
ate nate nga fshati kur e leshova shtepin

Té leht i leshoja hapat mbi rrugen me guré
Rrezet e malit te korabit me thepat e mbreht
fetyre e venitur i lodhur kembet s'me mbanin
ate nat i vetmuar i humbur i zbehur

Koha kalonte ashtu si lotet qe i leshoja
ndonjiher per kok u sillnin zera te quditur
Kasolles lamtumiren i thashe, pa e paré Nén e Babé
nga dora Barbare qe mu dasht me ike..

Skrepa kodra e male disi i kaloja
diku nga mesnata hana me la ne vetmi
rruga me su shifte drit te ndezja su bonte
si ta vazhdija rrugen e ku tani te rri

Nga larg u dexhonin krismat vall qe po nxhané
ne koke mu sillnin mendime te keqija
lasje t vetmuar gra femij e pleq
E mu me mori me vete arratija...