Sonte nuk te kam, jetoj me imazhin
kujtimet me lendojne, vuajtja vazhdon avazin
avazin e vjeter, nga koha qe te humba ty
si thike pas shpine, me theri ajo dashuri

tani me nuk je, sic ishe ti dikur
ne zemer e skalitur, e bukura piktur
ne shpirt gjalleronte, po thuajse gjithmone
furtuna lumturise, e bukura endrra jone

buzeqeshjen me pare e kishe karakteristik
rrugen e trishtimit mori, pergjitnji te ik
mimika e fytyres, tregonte gezim
te gjitha u arratisen, ngele ne lendim

me kujtohet kenga, melodia jone
momentet qe thonte 'dashuria pergjithmon jeton
e vrave ti ate, i vrave te gjitha
nuk jam me ai i pari, kur me i lumturi isha

prape kam filluar, te hedh hapat e pare
te harroj castet tona, dashurine e vrare
ato copeza kujtimesh, kur isha me ty
te iki nga e kaluara, se njeher kam qene aty

skam pse te jetoj gjithmone, me kujtimet e tua
dikur te adhuroja, skam pse te te dua
dashuria jone vdiq, ngeli e ndjere
imazhi yt magjepses, mu rishfaq per te fundit here.