Hyqmet Mehalla
Pranvera
Ja po na vjen
një stinë e re
një botë tjetër
E filluan t'ue zbardhën
sytë e vjetër
Ai dimër shkatrimtar
me erëra të fuqishme
fryu anemban
Pak e nga pak zemrat po i vriste
Femijë të si statuja
mbetën në shtëpi
u iku dhe ajo c'kishin
u iku dhe ajo madhështi
Po këto gjëra kaluan, shkuan
në librin e harresave përfunduan
Tani të gjithë u gëzohen
stinës më të re
stinës së ngjyrave.
një stinë e re
një botë tjetër
E filluan t'ue zbardhën
sytë e vjetër
Ai dimër shkatrimtar
me erëra të fuqishme
fryu anemban
Pak e nga pak zemrat po i vriste
Femijë të si statuja
mbetën në shtëpi
u iku dhe ajo c'kishin
u iku dhe ajo madhështi
Po këto gjëra kaluan, shkuan
në librin e harresave përfunduan
Tani të gjithë u gëzohen
stinës më të re
stinës së ngjyrave.
Komente 0