Por prej vetes kam hapë rrugen e atyre qe erdhën e su ngriten
dhe prej vete kam shiku do era që më depertojnë si ngadalë
është semundja te heqësh pllakat e te harruarve
si te ishte kur harresa mbuloi xhaketen dashuria me bëri varrin
ne bëjme hapa ne kthim te hapave
kthimi i të se njëjtes më piqet e kthehet ne vendin ku frymoi
zingjiri qe kthehet qielli qe më zhyt ne det
dhe ata jane e ne jemi te gjithë kuptimi i kësaj fjale
rienkarnimi i atyre qe morën shtatë shpirtrat e maces
per me lëndu zingjirin e qenit tim
dhe këmben e shtepisë e mbyllën aty te mejhanja
dhe kokën e dreqit e vulosen me plumb

udhetim i dytë ne kthim i simbad detarit
anijet qe ndegjojnë shpirtrat e te tjerve kur bien ne copa akulli
kur ndeshen me shikim me diellin
dashuria e botes si puthja e gurit me shkëmbin.