Deshta që të mos mbaronte kurrë...
Ishte rruga, më e shkurt që bëra ndonjëherë
Dhe vetëm 6000 kilometra,
Deshta të ishte festë jeta ime
Festë e të bukurit atdhe
100 vjet deshta të udhëtojë gëzimi

Ta merrja edhe qiellin në valle deshta
Me ty të fluturoja nëpër shekuj
O atdhe i më t’bukurit flamur
Të bëhem copë
Nga gëzimi
Dhe bërtisja fort
“Të kam mëmë e më ke bijë
Oh zemra ime Shqiperi”
T`i laja shekujt me lot gëzimi
Dhe valoja me ty
Gjaku im i shenjtëruar
Deshta të bëhesha engjulli yt, i përjetshëm
Të ruaj nga syri i keq
Dhe bërtisja fort
”Shqipërinë e dua se jam shqiptar
Kosovën e dua se jam shqiptar”

O sa shumë deshta të të puth në ballë
Shqiperikosova ime e nusëruar
Sa hije të ka vella
Edhe vallja e kuqe sot
N’ rrugën e bashkimit
Dhe bërtisja fort
Te kam mëmë e më ke djalë
”O sa mirë me qenë shqiptar”

Deshta të bëhem dritë e syve tu
Atdhe
T`i puthja të dy, t’mos ngopesha kurrë
Deshta të hyja në tokë
T’ia mbyllja sytë babës
Që i mbetën të hapur
Pa të parë ty
Të merrja në valle bashkë me tokën
Dhe le të vdisja nga gëzimi
O e madhja Shqipëri