I urreja djemtë
që bënin tradhëti,
i urreja vajzat
që mashtroheshin n'dashuri.

I urreja gënjeshtrat
që thonë në takime
sepse ndihesha krenare
e sdoja ta lëndoja zemrën time.

E kisha shpirtin të ngrirë
si një fluskë dëbore
kisha zemër gurë
e qëndroja efortë
sikur mbretëresha
në pallatet e saja mbretërore.

Nuk rrëzohesha asnjëherë
e nuk bija ndashuri
se kisha frikë se do vuaja
e do përjetoj tradhëti.

Por një ditë ti u shfaqe
e theve akullin në brendin time
ma ndryshove botën në tërësi
ma mbushe zemrën me dashuri.