Lutfi Coka
Ku Jemi,ku Shkojme
Vesi zevendëson vyrtutin
E padobijshmja urren të dobishmen,
Burrat poshtë, burrecat lart
Timat vdesin, frikacakët qeshin.!
Drejtësia pjell padrejtësinë
Traditat positive shkrumohen,
Pozitivja bije, negatvja ngrihet
E bardha zevendësohet me të zezën.
Kudo si asnjëherë
Lartësohet e keqja,
Triumfon mashtrimi
Preferohet gënjeshtra.
Na mbuloi hutimi
Kemi rënë në trubullirë
Askush nuk e din,
Nga vjen kjo e mirë.
Kush e luan propogandën?
Populli si ka qënë
Nuk është tani,
Ka mendjen e prishur
Ka kokën e ulur.
Është bërë i pavetëdijshëm
Familjarizohet me gjendjen,
Pajtohet me bindjet
Kundër të vërtetës.
Merr mësimet mashtruese
I buzëqesh të keqes
Kundërshton të mirën,
Të dobishmen epozitiven.
Nuk ka filozof e profet
Që vlerëson çfarë ngjet,
Në këtë vend plot siklet
Sejcili mbret mbi mbret!
Si ka mundësi
Të ndodh në Shqipëri,
Fenomene s’i kish kombi
As sot, as në histori.
Si e vret djali babën
Edhe bën çudi?
Si vret djali nënën,
As dreqi se di.
Po babai vret djalin
Pa pike dyshimi,
Nëna vret djalin
Pa pikë trishtimi.!
Po vllau vret vllaun
E urren e nuk qanë,
Vllau vret motrën
Tmerr për vete,
Turp për botën..
Burri vret gruan
Me sopatë e gjuan,
Gruaja vret burrin
Në pus e hudhin.
Më keq e në mjerim
Janë prindërit e kohës,
As kush nuk i don
Askush nuk i afron!
Është bërë familja
Si zgjua blete
Sejcili merr drejtim
Ashtu si për vete.
Një jetë plot rrëmujë
Pa asnjë qëllim
Jemi bërë ka kohë,
Për një të fortë dënim.
E për këtë, virusin e uroj
I tha botës ku po shko!
Ndalo në vend e mendo
Ndrysho rrugë sa s’je vonë!.
Kohë plot enigma!
Erdhi kjo kohë e keqe
Plot me trubullira,
Njerëzit përqafojnë
Të keqen, larg nga e mira
Lartësohet e shëmtura
Fundoset e bukura,
Zhvlerësohet vlera
Lartësohet antivlera.
Ja dhe miku të duket armik
Dhe armiku vlerësohet mik
Duam më shumë armikun,
Kundërshtojmë fort mikun.
Të gjithë mendojnë kundra
Të gjithë flasin kundra,
Të gjthë janë kundra
Të gjithë veprojnë kundra!
E padobijshmja urren të dobishmen,
Burrat poshtë, burrecat lart
Timat vdesin, frikacakët qeshin.!
Drejtësia pjell padrejtësinë
Traditat positive shkrumohen,
Pozitivja bije, negatvja ngrihet
E bardha zevendësohet me të zezën.
Kudo si asnjëherë
Lartësohet e keqja,
Triumfon mashtrimi
Preferohet gënjeshtra.
Na mbuloi hutimi
Kemi rënë në trubullirë
Askush nuk e din,
Nga vjen kjo e mirë.
Kush e luan propogandën?
Populli si ka qënë
Nuk është tani,
Ka mendjen e prishur
Ka kokën e ulur.
Është bërë i pavetëdijshëm
Familjarizohet me gjendjen,
Pajtohet me bindjet
Kundër të vërtetës.
Merr mësimet mashtruese
I buzëqesh të keqes
Kundërshton të mirën,
Të dobishmen epozitiven.
Nuk ka filozof e profet
Që vlerëson çfarë ngjet,
Në këtë vend plot siklet
Sejcili mbret mbi mbret!
Si ka mundësi
Të ndodh në Shqipëri,
Fenomene s’i kish kombi
As sot, as në histori.
Si e vret djali babën
Edhe bën çudi?
Si vret djali nënën,
As dreqi se di.
Po babai vret djalin
Pa pike dyshimi,
Nëna vret djalin
Pa pikë trishtimi.!
Po vllau vret vllaun
E urren e nuk qanë,
Vllau vret motrën
Tmerr për vete,
Turp për botën..
Burri vret gruan
Me sopatë e gjuan,
Gruaja vret burrin
Në pus e hudhin.
Më keq e në mjerim
Janë prindërit e kohës,
As kush nuk i don
Askush nuk i afron!
Është bërë familja
Si zgjua blete
Sejcili merr drejtim
Ashtu si për vete.
Një jetë plot rrëmujë
Pa asnjë qëllim
Jemi bërë ka kohë,
Për një të fortë dënim.
E për këtë, virusin e uroj
I tha botës ku po shko!
Ndalo në vend e mendo
Ndrysho rrugë sa s’je vonë!.
Kohë plot enigma!
Erdhi kjo kohë e keqe
Plot me trubullira,
Njerëzit përqafojnë
Të keqen, larg nga e mira
Lartësohet e shëmtura
Fundoset e bukura,
Zhvlerësohet vlera
Lartësohet antivlera.
Ja dhe miku të duket armik
Dhe armiku vlerësohet mik
Duam më shumë armikun,
Kundërshtojmë fort mikun.
Të gjithë mendojnë kundra
Të gjithë flasin kundra,
Të gjthë janë kundra
Të gjithë veprojnë kundra!
Më shumë nga Lutfi Coka
Komente 0