Nje peme e gjelber si nje dore pershendet vetmine.
E qielli i kulluar habitet me merzine.
Syte, te vetmit zogj qe pushtojne horizontin.
E te tjere valevisine krahet ne ajer, manifestojne lirine.
Lulet prej rrezeve qeshin, shkrihen ne arome.
Nje tjeter e strukur hija e mbulon.
Damaret e ujerave ne trup te tokes gurgullojne,
ndersa nje cope toke diku, prej kohesh shkreton.
Pranevera pertej dritares me buzeqesh ne harmoni!
Une dridhem, ndiej se nga kjo e ngrohte po mberdhij!