Qekur ti je larguar,
une dashurine, mallin, endrrat,
keto fije mendafshi ne zemer i kam shkuar.
Por, ditet pa ty si tufa kuajsh vrapojne ne perendim.
Ato zbehin kujtimet, largojne castet,
kur ti ishe prane shpirtit tim.
Ne ndonje dite si keto, plot trishtim,
ku dhe qielli mbi mua ka ngrysur turin.
Mendoj: me ka harruar...
Dhe ne cast, gishtin gjakos pa kuptuar!
Por qendismen s'e nderprej.
Fillin e shpreses e shkoj tej e tej.
Te pres t'i kthesh disginat ndonjerit prej kuajeve
qe ikin ne perendim.
Kthimi yt do te jete, ne qendisme,
me i bukuri mendafshi im.