Fusha e male tani kanë lulëzuar,
gjithçka buzëqesh në këtë stinë;
Mbi degë këndon bilbili i shkruar,
Me atë zë të bukur, si kanarinë.

Bujku mangët ka përvjelë,
po derdhë djersën prore n’arë;
Zogjtë të bukur bashkë janë mbledhur,
e fluturat vallëzojnë pa u ndalë.

Fëmijët rriten t’buzëqeshur në djep,
me ëndrrat e tyre fëmijërore;
Në sy të çdokujt shihet jetë,
I gëzohen ditës pranverore.