Nexhip Fazëll Kësakyrek
Letër Nënës
Që kur rashë në këtë kurbet,
Po kullohem, përditë pak nga pak,
Çdo mbrëmje, nga ftohtësi e mermertë
Mblidhem kruspull në këtë shtrat.
Kur mbetem ja kështu, fillikat
Kur marr këtë natë në gji,
Kur mbyll sytë e të mendoj prapë
Nisem sërish rrugëve, të vij...
Ditë e fundit mu avit siç duket,
S`mbeti hap para të afrohem,
Nëse mos vdes pa ta parë fytyrën
Pikëllohem unë, pikëllohem...
Po kullohem, përditë pak nga pak,
Çdo mbrëmje, nga ftohtësi e mermertë
Mblidhem kruspull në këtë shtrat.
Kur mbetem ja kështu, fillikat
Kur marr këtë natë në gji,
Kur mbyll sytë e të mendoj prapë
Nisem sërish rrugëve, të vij...
Ditë e fundit mu avit siç duket,
S`mbeti hap para të afrohem,
Nëse mos vdes pa ta parë fytyrën
Pikëllohem unë, pikëllohem...
1936
Shqipëroi: Alban Tartari
Shqipëroi: Alban Tartari
Më shumë nga Nexhip Fazëll Kësakyrek
Komente 0