Loti i nenës, "vështirë te matet"!
se masë për matje, fare nuk ka!
Mjerë për at bijë, a birë te lokes,
qe e banë te shkreten, me lot me qa!

Se loti i lokes, as për vet "trimin".
nuk do te duhej, për tokë me ra!
Kur pranë flamurit, e jap betimin,
veç krenari, "e tjetër s'ka"!

E loti i fëmijës i rendë, sa plumbi,
perse me be atë me qa?
Për "ty "mëshire s'do ketë gjëkundi.
këtë shpirt te njomë me "fjalë me vra"!

"Loti i burrit", s'ka vend mbi tokë,
se ne vend te ti, ai këngën ka!
Për ditë të kushtrimit, përballe flamurit.
Ndonjë lot "gëzimi, mundet me i ra"!

Loti i skamnorit, e çjerre dhe tokën,
se e ka peshën, aq sa s'ka ma!
Pa behu burrë, e shtrija dorën!
Pse po ia le, lotin me i ra?
Eh, "loti i kombit "është ma i rendi!
sa as natyra, nuk e falë dot!
Ke dhanë një besë, një fjalë prej burrit.
Mjerë kush provon, me thye sot"?

Ne je shqiptarë, ai birë i besës!
qe e kem pas "dem baba dem"!
i jap pak shpresë nipit e mbesës,
se ne ketë dhe, s'të mbetet vend!