Me dha, jeta "njëmijë rrudha"! .
për me i nda n 'vite e dekada.
përmbi "valë trastën e hodha".
Tash shkruaj vargje e "balada"!

Sa me t' shpejt ikën e shkreta! .
Pa me falë një "pikë lezet"!
me jetua në k 'to dhëna t 'shkreta,
Ku ne" shqipe rrallë kush flet!

K 'tu çdo gjë, duket shumë ndryshe
"rrallë shtegtarët bëjnë foletë".
ne "kurbet është zemra dyshe"!
k 'tu dhe "gazi, del i zbehtë"!

Shpesh ia marrë "zogut lakmi"!
Se ka krahë, e ikën lehtë.
shpesh në ëndërr, a magji,
përmbi to unë" hodhëm vetë"!

Kurbetqari "banë si fëmija"!
një" krahë zogu e mashtron"!
ne mos mu, "vargjet e mia",
n 'at vend "timin, ma dërgon