Sahit Shala
Ne Enderr
Ne ëndrrat e mia s' me dole.
Nga nata, nuk vinin mëkatet,
Se terri, humbet!
Me te ndezur drita!
Fjala ka peshe!
Qe nuk matet, me oke, as pashe!
Gjuha e mekur s' me fale,
butësi a miqësi,
pa e mbërthyer.
Me shëndetin e mendjes.
Lulet s' jetojnë pa diell,
Një puhize e njome, kur i freskon,
E shiu kur i japë një te puqur, te lehte!
Natyra qeshen, qeshe me, a pa zë!
Gëzimi shton ditët,
Si ujëvarë mbi shpirtin e ngjitur,
Thikën e hodhe prapa grilave
Te mëkatit,
Lajkataret ma vodhën ëndrrën
Qe po me bënte për vete,
Tash ma jam i zgjuar!
Nga nata, nuk vinin mëkatet,
Se terri, humbet!
Me te ndezur drita!
Fjala ka peshe!
Qe nuk matet, me oke, as pashe!
Gjuha e mekur s' me fale,
butësi a miqësi,
pa e mbërthyer.
Me shëndetin e mendjes.
Lulet s' jetojnë pa diell,
Një puhize e njome, kur i freskon,
E shiu kur i japë një te puqur, te lehte!
Natyra qeshen, qeshe me, a pa zë!
Gëzimi shton ditët,
Si ujëvarë mbi shpirtin e ngjitur,
Thikën e hodhe prapa grilave
Te mëkatit,
Lajkataret ma vodhën ëndrrën
Qe po me bënte për vete,
Tash ma jam i zgjuar!
Komente 0