Një i moshuar qe mezi ecte.
Mbante n 'dorë, një dru, si degë!
Beni i vogël posa e pa.
Seq e pyeti, me te lehtë.

Po qe do k'te, gjysh i dashur"?
Mos e do, te luash me mua?
Gati gjyshi, në gazë për t' plasur.
Por me të butë, seç iu ofrua!

Shife pakë atë, "peme"plot me kokrra?
Qe cdo, ditë i hamë, plotë shije.
Edhe pse sot, janë te vogla.
Shumë shpejt vjeshta, n'trast na i bie"!

"Beni i vogël"shpejt kuptoi.
Nisë nga puna, pa u mat fare.
Me duar t 'vogla, gropë mbaroi.
Për ca ditë, shpërthyen lastare.

Tash të tanë, thonë" mollë e Benit".
Se shijojnë ato përditë.
Gjyshi tash, u nda nga jeta"!
"Beni e pema, shumë janë rritë!

"Mbollën te tjerët, e hëngrëm ne".
Thonte gjyshi, qindra herë.
"Lumë për Benin qe e rriti"!
U bë burrë, madje, me vlerë".