Sahit Shala
Seç Më Dole
Seç më dole në lëndinë
Vajzë, moj gonxhe, moj
Pas kodrinës ke shtëpinë
Vajzë, moj lule, moj
Zëri yt kumbon si era
Vajzë, moj dritë, moj
Jo si ty nuk ka të tjera
Ar e mjaltë, kur flet me gojë
Kur më del matanë te stani
Vjollcë, moj zanë, moj
Hap më hap të ndjek çobani
Dhe me fyll do të mashtrojë
E kur më ikën te burimi
Mbush bucelën me shpejtësi
Gojë më gojë të ndjek urimi
-Lum për sytë që të shohin ty
Kur ia merr këngës pas kodrës
Ërë e malit të shoqëron
Nur e dritë i fal kësaj bote
Lum si ai që të dëgjon
Malli shtohet e dalldiset
Si qelizat në damarë
Lutja rritet e harliset
Qesh natyra që t’ka parë
Vajzë, moj gonxhe, moj
Pas kodrinës ke shtëpinë
Vajzë, moj lule, moj
Zëri yt kumbon si era
Vajzë, moj dritë, moj
Jo si ty nuk ka të tjera
Ar e mjaltë, kur flet me gojë
Kur më del matanë te stani
Vjollcë, moj zanë, moj
Hap më hap të ndjek çobani
Dhe me fyll do të mashtrojë
E kur më ikën te burimi
Mbush bucelën me shpejtësi
Gojë më gojë të ndjek urimi
-Lum për sytë që të shohin ty
Kur ia merr këngës pas kodrës
Ërë e malit të shoqëron
Nur e dritë i fal kësaj bote
Lum si ai që të dëgjon
Malli shtohet e dalldiset
Si qelizat në damarë
Lutja rritet e harliset
Qesh natyra që t’ka parë
Komente 0