Te vraret i vrame perseri,
I lame te dergjen ende me zinxhirre,
I vrame se folen e thyen heshtjen,
I vrame pse deshen jete me te mire.

C'fare mekati bene ato te mjere,
Qe mekatin kaq shtrenje e paguan,
Se folen per nje te vertete te mohuar,
Ndaj u vrane mizerishte dhe u torturuan.

U kallen ne dhe dhe u perbalten...
Dhe me tej nuk u ngeli varr,
U vrane nga te paudhet kriminelet,
Qe vetem erresiren paten deshmitar.

I vrane...po kush i vrau me aq urejtje,
I vrane i zhduken dhe nuk lane as mbetje,
I vrane ashtu me hekura lidhur e i mbuluan,
Dhe shpirtrat prape me tej u a trazuan...

Vrasesit kurre nuk e prishen gjumin,
Dhe pse shpirtrat kerkojne shpagim,
Ato enden ne qiell kerkojne drejtesi si bekim,
Por ajo po vonon, a thua nga zoti e kishin mallkim...

Dhe me tej si per ironi te keq te fatit,
Ende vrasesit kane pushtet, dhe jane ne liri,
Te vraret ulerijne me dhimbje e lot, e na thone,
Denoni pa drejtesit, se neser do jete teper vone!