Tek oborri vjeter per nje cast ndalova,
Dhe mu duk se ndalova sikur me magji,
Ne trurin tim sec u rrotulluan vitet.
u rriktheva serish mbrapa tek isha femije.

U ktheva ne femijerine time tashme te shkuar,
Ku cdo gje si dikur, asgje nuk ka ndryshur,
Trungu i prere i plepit, qe lozja kaleruar,
Dhe mani i kuqe qe s'kishte te mbaruar...

Per momentin oborri me zgjohi kujtime,
Sa per nje caste harrova edhe veten time,
Harrova qe isha rritur dhe i bere burre,
Por me pare femije, dhe nuk e harroj kurre.