Ne udhen e larget, udhetoj i menduar,
Nder kreshta e male, dielli ka perenduar,
Iku nje dite me drite, dhe pas la verbimin,
Me tha naten e mire, e tani prit zgjimin!

Prit zgjimin me tha, se netet jane te renda,
Ku shpirti gulcon, dhe shperthen nga brenda,
Jan netet e gjata qe vijne e ikin zvare,
Dhe ti prit zgjimin, dhe ai do te vije si zjarr.

Drita do te cele perseri, si lulja e blirit
Me plot shkelqim, dhe me kengen e bilbilit,
Ne terr do struken, kukuvajka e sorra!
Mbi maja malesh do zbardheroj debora.