Rrezet e diellit të merdhira jan
fresk i bëjnë ndjenjave të largëta
e gjethet e thara, dikur të blerta
valvitur për toke mëngjeseve të atheta.

Më kujtohen takime- kaluarat
në ditë-vjeshtat melankolike, ...
faqes sime shi pikuarat
e loët mbi qepallë, valvitëse.

Me dallgët e zemrës, dashuris këndonim
puthje, përqafime lot e pikllime.
zemra mërdhirë nga ndarja mbetur.
shpresa e tretur, në zymtesi vjeshte.

Humbe larg rrugëve të gjata
në agimin e hershëm, plot vesë e lot
ënderrat e mia i perpiu nata
ruaj kujtimet e bukura - dhe sot.