Tyran Prizren Spahiu
Mes Dy Botërave
Ulur-në karrigën e lëkurës së djersitur
Tenton të thërret qetësinë
Shikjon lartë në malet me dëborë
Lëvizin muskujt stomaku dridhet.
Pishina e mbuluar me lule orientale
Shërbëtorët e frikësuar vëzhgojnë
Palluatë shumëngjyrëshe strukur në këndë
I pamatur shqetësim në ajër ndihet.
Gëllënjkët me ujë të ftohtë rrëshkjasin
Djersa edhe më tej e mbulon
Dridhërimat shtërngojnë gjoksin
Ftohti kaplon me ngadalësi.
Ofrohet terri sytë lotojnë
Goditjet e kaluarës së fëlliqët mbërthejnë
Noton shpirti noton pa rrugëdalje
Humbur në mes të dy botërave vuan dhe gjallëron.
Tenton të thërret qetësinë
Shikjon lartë në malet me dëborë
Lëvizin muskujt stomaku dridhet.
Pishina e mbuluar me lule orientale
Shërbëtorët e frikësuar vëzhgojnë
Palluatë shumëngjyrëshe strukur në këndë
I pamatur shqetësim në ajër ndihet.
Gëllënjkët me ujë të ftohtë rrëshkjasin
Djersa edhe më tej e mbulon
Dridhërimat shtërngojnë gjoksin
Ftohti kaplon me ngadalësi.
Ofrohet terri sytë lotojnë
Goditjet e kaluarës së fëlliqët mbërthejnë
Noton shpirti noton pa rrugëdalje
Humbur në mes të dy botërave vuan dhe gjallëron.
vargje poetike V
Komente 0