Mos më ndjek
Me shikjim të djallosur
Të natyrë e verbër
Shtëpi e rrënuar.

Atje mbi në kazamatë
Shfryve epshin si fundërrinë
Në bërllogun e ndjenjave
Ti shpirt zbrazur.

Vulose fatin
Me gënjeshtra
Zbukurove trupin
Me të prekura.

Ndihem i shkelur
Shumë i dhunuar
I pushkatuar
Ti vetëkënaqësi.

Marrëzitë e çmendura
Lojërat e ndyta
Ti e palarë natyrë
E veshur me gjemba.

Nga çorapet e pista
Trupi të kundërmon
Lëkura e fëlliqur
Qiejt vajtojnë.

Ik largohu
Futu në vetmi
Pendohu pendohu
Mos rastësisht gjen qetësinë.

Një ditë një ditë
Ndoshta
Tmerri i trupit
Gjysmë-dritëzohet.