Gjinokastër

Dega e Brendëshme dhe Mulliri
qëndronin tok, nën një çati.
Një bënte zhurmë që e dëgjonim,
një bënte gjëmë pa e ndjerë njeri.

Një dridhte grurë, ushqente njerzit,
një dridhte pranga ulërime.
Punonin bashkë nën një çati –
një grurë, e tjetra mish viktime.

Dy mokrat mes avujsh të ngrohtë
shpejtonin miellin për ta shtuar…
Dosja e Degës shihte mokrat
dhe shtonte "emrat" për t’i bluar.

Bashkë të dy nuk heshtnin kurrë –
një mish njeriu, tjetra grurë…