Unë prisja vjeshtën ndryshe për tu ndierë,
Nën fëshfërimë të flija pak lëkundur,
Si nëpër ëndërr vërdallë të vija
Dhe të përgjoja, heshtur pa u dukur...

Më mori malli të ndihem xheloze,
Ndaj prisja vjeshtën, ndryshe për tu ndierë,
S´më bie mendja për detin e fjetur,
Për ngjyrën e bronxtë, që mora në verë...

Unë prisja vjeshtën të shtrihesha mbi gjethe,
Aty-këtu të verdhesha dhe unë,
Nuk thonë kot kur ndihesh xheloze,
Je dashuruar mbase më shumë...