Zezë njeriu i pa shpresë,
zezë rruga tij për paqe,
zezë dhe ajo ndjenja që do vdesë,
se me kohën vdes pa ilaçe.

Zezë heshtja në të bardhë,
zezë inati m'u si gardhë,
thurë me rrjetë posht e lartë,
zezë shënjon dhe në hartë.

Po dashuria ska më as hartë,
pa radar e pa kandar,
bën veprime kryelartë,
të kthen nga t’zezë të bën ar.