Skëndërbeg o bir shqiptari, zemrën mal se q’na bëre,
Ngrite lartë atë shpatë, si flamuri në valë ere,
Ishe trim e ishe burrë, nga armiku kurrë su tkurre,
Ti luftove gur më gur, që t’valoj i bukuri flamur.

I frymëzuar nga gjaku i Arbërit,
Nga aty ti ke folen,
Si fëmijë ti morre dhen,
Por u ktheve për mëmëdhen.

Ti luftove përball turkut,
Përball shkau e faqeziut,
Asnjëher nuk u nënshtrove,
Në qdo betejë, ti triumfove.

Skëndërbeg o vëllau ynë,
Ti për ne qe pishtar,
Skëndërbeg ty të patëm,
Skëndërbeg o shkëmb i lashtë.