Ardi Omeri
Stinë Ngatërruar...!
Si një gjethe kthyer në gri
në natyrën e vranët,
me rrënjë që ushqejnë,
...që kërkojnë jetë...!
Si një re që lëviz me erën
kur fryn nga të gjitha anët...
Me Diell që nxeh,
...frymëzon...
aty lart mbi vete retë...!
Siluhet femre,
formë e njëtrajtshme
që duket sikur e prek...!
Në hije largohet, afrohet...
Formë ëndrre...
...kërkoj ta prek...!
Trembet nga ikja,
...e le...!
Kthehem në gri vjeshte,
me pranverë mbi kokë...
...hijen ndjek...!
në natyrën e vranët,
me rrënjë që ushqejnë,
...që kërkojnë jetë...!
Si një re që lëviz me erën
kur fryn nga të gjitha anët...
Me Diell që nxeh,
...frymëzon...
aty lart mbi vete retë...!
Siluhet femre,
formë e njëtrajtshme
që duket sikur e prek...!
Në hije largohet, afrohet...
Formë ëndrre...
...kërkoj ta prek...!
Trembet nga ikja,
...e le...!
Kthehem në gri vjeshte,
me pranverë mbi kokë...
...hijen ndjek...!
Më shumë nga Ardi Omeri
- Kur Te Dashurosh Vertet...!
- Ika Të Pi Mjalt Sirenash...!
- Kur Fjalët Jane Të Tepërta...
- Natë Shtrigësh...!
- Enderr E Prekshme...!
- Etje Për Nektar...!
- Pushtomë Shpirtin...
- Me Kembe Ne Toke...
- Katrahurë...
- Sa Keq Që S’Jam Zot!
- Me Ndihmën E Zotit
- Ne Kurore Te Diellit...
- Koha
- Jepmë Ferrin Tënd...!
- Ai...!
- Mesazh I Perjetshem !
Komente 0