Ne mes korrikut, nen vapen e veres
Vendosa te t'shkruaj nje leter te ftohte
Te ndjesh freskine e munget te eres
Edhe e paket, ajo ne qofte

Dua te te nis kete varg
Te letres sime te ftohte, plot fjale
Me dy lote qe me vijne, zemres perqark
Me ndjenjen qe me shterngon, vale-vale

Me djerset qe me vijne verdallas cdo ore
Me shume nga mundime ndjenjash, se nga vapa
Me kujtohen fjalet e tua ate shtator
Kur me thoje se me, s'do kete kthim prapa

Por shtatori u tret, ne marsin me shi
Dhimbja ne zemer, mu hap si germadha
Ti ishe shkaktarja ne ate mars te zi
Pse s'do kete fund te lumtur, ashtu si n'perralla

S'do jem une princi yt, ne te menduara
Qe ti i beje, e mbytur ne lote
S'do kete shikime, afsh, te perqafuara
Se te gjitha na i vrau, ai mars i ftohte

Te lutem mos me pyet, ne kam gjetur nje tjeter
Se lumturia ime, bashke me ty iku
Ne mos e ngrohesh me lote ndjenjash kete leter
Do mbetet e ftohte ajo, ne mes korriku