Treni u ndal në stacionin e rradhës,
Ish lodhur, nga vagonat qe shkonin pas.
Mezi po priste të fundit vënd qëndrim,
Të pushonte, të prehej, a te flinte pakëz...

Nëpër mjegull lëshonte të njëjtën zhurmë,
Shoqëronte udhëtarët nëpër destinacione.
Ai bënte gjithmonë të njëjtin, të tij ritual,
I hipte, i përshëndeste, i zbriste në stacione...

Më pëlqen të udhëtoj, dhe ritmi i tij prej jehone...