Në dritare naten dal shpesh,
Dhe bisedoi me yje në qiell,
Me të mirin që kam zgjedh,
E degjoj sit e ndriteshmin diell
Bisedojme si miq te vertet,
Fshehur mrijme pas nje reje,
Kur del dielli gjithe lezet,
Yjet fshehen Brenda meje.
Por kur nata afron prape,
Edhe yjet dalin përseri,
Hena seç na merr inat,
Më thot, mjaft. Gjumë tani!