Kur vëllai ishte në spital i sëmurë
Të bëja të pamundurën unë doja,
E di, śdo mund ta shpërbleja kurrë
Atë çka bête ju, për mua...

Nganjëherë, e di se simendoj,
kur te spitali po prisja,
që vëllai të shërohej doja,
pastaj unë le të vdisja

Tani me vëllain çdo ditë,
Në punë, familje, shoqëri
Me prindër, motra, vllezër e fëmijë
Jetojmë me shëndet e lumturi.