>
LETERSISHQIP
Dionis Xhafa

Qytezës Sime

Me sytë e zezë orizarë shoh vërdallë ku kam ardhur në këtë botë, mure, pallat dhe marrëzi,
një botë e ligësht dhe varfëri, ndër lagje të rrepta të masakrimit të gruas, në hone të thella e të vrazhdësisë,
në lagjen e ndotur prej komunizmës, ku shpërthyer keq e keqja e demokracisë pa parime, ku droga ish, prostitucioni,
flamë e qytezës sime të vyshkur, heshtje e dritë, lodhu e këputu, me fytyrën time në gjak mbuluar edhe baltë të cifluar pllakë e bërë.

Në harresën tënde në moshë rinore, vjen memoria prej rrëzës së malit, prej krenarisë së kotë e të qelbur,
se lagje e drogës dhe prostitutës ka florinj dhe pastron paratë me fëlliqësi, përdor trup edhe femrën, edhe moralin bën, politikën e ka paranë, se fill lidhur me SHBA,
në anën tjetër lagje e varfër, ku dhe fëmija rritet nëpër rrugë e ndër rrugica, nëpër sheshe e kisha të nxira, të humbura krejt në ndërgjegje njerëzore, edhe varre ka në fusha,
varr i madh në kufirin tonë, ndër dy shtete ka një emër, qyteti madhështor, oh histori lashtësie, oh vorr i madh vorfnie.