Nuk kërkova që e mira të më binte shi nga qielli
Por kërkova që kur u linda, hisen time prej vërteti
Sepse çdo qenie e lindur, ka një hise kësaj bote
Nuk e prita duke pritur, as ama të më mohohet
Nga ca qenie antiqenie, që për hise s’kanë ngopje
Duan timen, duan tënden, gjithë hiset e kësaj bote
Kurse mua, kurse ty, të na mbajnë me thërrime
Me huara der’ në fyt, marrë nga jotja, hisja ime
Në një kohë kur natyra, kaq bujare, kaq e dhënë
Ka për ty e ka për mua, ka për gjithë botën e tërë
Lëre ç’thonë maskarenjtë, për pak vdekje, shumë lindje
Duan botën ta kenë vetë, si të jetë e tyre hise
Nuk kërkoj që e mira të më bjerë shi nga qielli
Por kërkoj që kur u linda, hisen time prej vërteti.