Kur i shikoj të vuajn njerëzit
ndërmend më vijnë fjalët e t'vjetrit:
"Mjafton një fjalë e mirë
kur e sheh një dorë të shtrirë,
mjafton një dorë e zgjatur,
kur e sheh dikë kembë zbathur".

Në çdo epokë ka jetuar skamja
e fjalet e t'vjetrit,
s'i ndryshon e ardhmja:
"Gur gur bëhet kalaja
çdo ditë nga pak ndreqet dynjaja,
kur nga zemra buron përkrahja
mirëqenia e tjetrit është medalja".