Kur i shikoj te vuajn njerezit
ndermend me vijne fjalet e t'vjetrit:
"Mjafton nje fjale e mire,
kur e sheh nje dore te shtrire,
mjafton nje dore e zgjatur,
kur e sheh dike kembe zbathur".

Ne cdo epoke ka jetuar skamja
dhe fjalet e t'vjetrit,
s'i ndryshon e ardhmja:
"Gur gur behet kalaja,
cdo dite nga pak ndreqet dynjaja,
kur nga zemra buron perkrahja,
mireqenia e tjetrit eshte medalja".