N’andërr t’shoh me mall t’kujtoj
si shtëpinë ku i çela sytë
qëkur teje u mërgova
malli po më këput në shpirt
Kujtimi yt bukë e djathë
e një rriskë sheqeri n’dorë
t’vegjël ishim fëmijë të lagjes
me shumë nana e baballarë
Veq n’Kosovë kurrë nuk mërziten
hanë e diell, shiu ratë n’fushë
si sahat m’rrah kokës zemra
m’shkyhet kanga m’ndalet n’gushë
N’aeroport kur zbres t’Prishtinës
si n’andërr krahut tand unë shembem
natës pa hanë udhët m’i zdritë
rrugën e shtëpis mos me e humb
Gjakovë, oxhaku i fëminisë
mungesa vjerrë mu ka në shpirt
si flakë që virret në degë mali
malit djegur shkrumb e hi.