Ne jete kush nuk e provoi
te qaje nga dhimbja dhe deshperimi
te pakten njehere veten mallkoi
uron mos ekzistencen si rruge shpetimi

kush nuk e di ceshte merzitja
ai/ajo asnje dite te vetme sjetoi
te gjithe e dine ceshte braktisja
denesa e dhimbjes nga shpirti filloi

e kush nuk u ndje zemer thyer
ku te gjithe mekatin perqafojme
nga trishtimi jemi te perlyer
me trishtim ne zemer pa perjashtim udhetojme

pse fati keshtu eshte shkruar
te na beje viktime kur te doje
here te qeshur, here te hidherur
sikur njeriu ku sdi c'tmendoje

kush njohu dashurine e bekuar
ka vuatur shume ne kete bote
prova pa fund emocionesh ka kaluar
ta tregon me mire nje pike lot

kush humbi motivin e dashurise
spati guxim per te te luftonte
e vrau pergjithmone lumturine
me lot e qan ne cfar besonte.