U shkeput nga qielli, pergjithmon nje yll
sdo shohe me drite, sdo ngrohet ne diell
ai u vet varros, me nuk jeton
me kujton te dikurshmen, dashurin tone

sonte po bie shi, Perendia po e qan me lot
humbi femijen e saj, sdo e shikoje dot
naten shkelqimi tij sa do i mungoj
dicka e varrosur, ska si te jetoj

romantiku do shkruaje, per kete tragjedi
nje germe dashurie do i mungoj atij
frymezimi i shpirtit, pesoi plasaritje
humbi dicka hyjnore, nata ka me pak drite

sonte gjysem hene, gjithesia eshte ne zi
e mbuluar nga perdja e zeze, e zeza gjithesi
nata rri e heshtur, nuk ndjehet asgje e gjalle
u shuajt miku saj, per te ndjen mall

nje zbukurim me pak, ne te shtrenjtin koleksion
nje humbje te madhe sot e pergjithmon
dielli perseri do linde, yllin sdo e ngrohe
si dashuria jone njehere e nje kohe.