A thua poetet
Zemërimet e zhgënjimet në funddet i murosin
Bukuritë e gëzimet majemalesh i lartësosin
Ëndërrat e bardha të tyre i falin lumit në fshat
Mallin e dashuritë poetët i ngritkan mbi çardak …!?

Fletët e bardha në ngjyra shkëlqyese i shndërrojnë
Janë të ndërlikuar nga e para nuk dinë të numërojnë
Për lirinë e fjalës i gjallë mbetet ferri
E pulsin e damarit si çekan ta ndiej Dielli …!

Të njejtë janë poetët të ikurit e të rinjtë
Mbrenda shpirtpoeti revulucion çdo ditë
Kurorë e njerëzimit ata janë të paparë
Si shqiponjë të zeza në një shpirtë të bardhë …!!!