Sa i llastuar që je
Vjeshtën përzure e vend nuk i le,
Dhe Bjeshkët ke trishtuar
Po na zure jashtë kasolle
Dukemi si të mallkuar.
Bardhësi dhe në gjilpëra më të vogla
Qëndisën malet me të bardhë
Bie borë pa u ndal.
Fëmijët llastohen po si ty
Prindërit të tmerruar si t'i ngrohin në shtëpi.
Ti Dimër si i llastuar që je
Vazhdon me të ftohtë
Edhe nëse zjarri ndalet e nuk nxehë.
Edhe dhëmbët nga të ftohtit kur më kërcasin
E lotin kur ma ngrin
Edhe duart kur më skuqen
Nga ty Dimër i llastuar
Unë ndjehem mirë